Kącik młodego poety i pisarza
Autor: Zosia Brząkała
(kl. IV, luty 2023)
Dawno, dawno temu żyła sobie dziewczynka, która miała na imię Ewa. Mieszkała tylko z swoim ojcem, gdyż jej mama zmarła. Gdy miała 8 lat, jej tata ponownie się ożenił. Jej macocha okazała się złą kobietą. Pewnego dnia wywiozła Ewę do lasu i tam ją zostawiła. Dziewczynka postanowiła, że za wszelką cenę wróci do swojego domu. Na szczęście tego dnia założyła cudowne buty, które przynoszą pomyślność temu, kto je nosi. Podczas wędrówki dotarła do krainy mówiących zwierząt. Jednym z nich okazał się smok. Ewa poprosiła go o pomoc w znalezieniu drogi do domu. Smok nie wiedział, gdzie jest dom dziewczynki, ale podarował jej czapkę niewidkę, aby w dalszej drodze mogła uniknąć niebezpieczeństw. Wędrując dalej, Ewa trafiła do krainy czarnoksiężnika, który więził dzieci, rzucając na nie urok, po którym zapadały w stuletni sen. Na szczęści Ewa miała czapkę niewidkę. Dzięki niej dziewczynka uniknęła spotkania
z czarnoksiężnikiem i uratowała inne dzieci, wybudzając je ze snu. W dalszą drogę Ewa wyruszyła wraz z innymi dziećmi. Razem trafiły do krainy wróżek. Dzieci opowiedziały królowej wróżek o tym, jak uratowała je Ewa i poprosiły o pomoc
w odnalezieniu drogi do jej domu. Nie było to proste zadanie, gdyż macocha dziewczynki była czarownicą i tak zaplątał drogi, że żadna z nich nie prowadziła do celu. Wróżki miały jednak czarodziejską różdżkę, dzięki której udało się odnaleźć drogę do domu Ewy. Wkrótce dziewczynka dotarła do domu, w którym czekał na nią jej ojciec. Gdy Ewa opowiedziała mu, co się wydarzyło, ten przegnała złą macochę z domu.